اينترنت اشيا
در اين مقاله به بررسي اينترنت اشيا در كارت پرينترها خواهيم پرداخت. امروزه يكي از تكنولوژي هايي كه بسيار مورد استفاده قرار مي گيرد اينترنت اشيا مي باشد كه باعث شده زندگي بسيار آسان تر از قبل براي انسان ها شود.
بر اساس تحقيقات انجام شده IoT مخفف اختصاري Internet Of Things اينترنت اشياء است. اصطلاح IoT اولين بار در سال 1999 در سخنراني كوين آشتون، مهندس انگليسي استفاده شد. اينترنت اشياء يا IOT مفهومي جديد در دنياي فناوري اطلاعات است. اين فناوري به طور اصولي مي تواند با متصل كردن اشياء و لوازم به يكديگر و ايجاد يك ارتباط معنادار و هوشمند ميان آنها، روند زندگي روزمره مردم را به طرز موثري تغيير دهد. بدين ترتيب هم در هزينه و هم انرژي صرفه جويي خواهد شد.
اينترنت اشياء در خانه، محل كار و سطح شهر كاربرد دارد. در واقع تعامل دادهها با يكديگر و رد و بد شدن آنها ميان دستگاههاي اينترنتي باعث ترجمه ي صحيح و عملكرد مثبت سيستم ها مي شود. با گسترش روزافزون اينترنت، شاهد حضور گسترده آن در تمامي حوزه هاي زندگي افراد هستيم. اكنون شاهد شكل نوين استفاده از اينترنت هستيم كه با عنوان »اينترنت اشيا « شناخته مي شود. در »اينترنت اشيا « قابليت اتصال اشيا از طريق اينترنت مهيا مي شود.
شركت HID جهاني، همه چيز را به هم وصل و شناسايي كرده و بررسي و پيگيري آنها، به طور فزايندهاي در اين عصر اينترنت اشيا (IoT)را آسان كرده است. مردم تمام روز از وسايلي استفاده ميكنند، اما اين وسايل يا دستگاهها به طور فزايندهاي با دستگاه هاي ديگر به طور مستقيم و بدون هيچ گونه دخالت انساني ارتباط دارند. يكي از فناوري هاي استفاده شده با اينترنت اشيا RFID مي باشد. از محصولات ابتكاري HID مي توان به RFID و بلوتوث اشاره كرد. براي اطمينان از اين كه دستگاه ها و افراد و برنامههاي كاربردي به يكديگر متصل و ارتباط برقرار ميكنند در كارت پرينترها و كارت هاي پي وي سي مي توان استفاده كرد. برچسب RFID اشيا كوچكي هستند كه شامل يك تراشه و يك آنتن براي شناسايي بيسيم اشيايي هستند كه به آنها متصل هستند. RFID برخلاف تكنولوژي باركد، نياز به برچسب براي خواننده و پشتيباني از قابليت خواندن / نوشتن ندارند. اين برچسب ها منفعل هستند، به اين معني كه سالها بدون تعمير و نگهداري و بدون شارژ باتري كار مي كنند.